Stage / feest / brownsbergen

Heey allemaal! Hoe is het met jullie? Met mij gaat het nog steeds prima! Ik heb weer van alles meegemaakt. Het is een beetje een lang verhaal geworden dusse..
- ga eerste even naar de wc
- pak even wat te drinken
- een lekker koekje erbij
- zo kun je op je gemak mijn berichtje lezen! ;)

eerste even over mijn stage…zitten jullie klaar?, want het is niet normaal!
Ik zal eerste een beschrijving van de school maken.
Alle kinderen dragen uniformen, ook de leerkrachten trouwens. Sharon en ik zijn dus de enige zonder. En we vallen al zo op!
De school begint met het ophijsen van de vlag. Alle kinderen staan dan in rijen opgesteld: per klas en jongens en meisjes apart. Er wordt dan gezamenlijk het volkslied gezongen terwijl de vlag omhoog gaat. Als dit is gebeurd gaan de kinderen naar hun klas toe. In de klas wordt er begonnen met bidden en daarna les gegeven….ofja wat je lesgeven noemt, maar daarover zo meer…
Voor de pauze (half 11) bidden ze weer en ook na de pauze en als de school uit is (dus minstens 4x per dag)
De kinderen zitten altijd in een toetshouding (apart en in rijen).

Nu even over mijn stageklas. Mijn mentor is erg aardig, ik ben zelfs al vrijdag naar de verjaardag van haar dochter geweest (daarover straks meer!), maar ze is totaal niet consequent. Ze heeft tegen me gezegd: ‘als ik een kind niet leuk vind, negeer ik hem gewoon!’ En dat doet ze dus ook echt…er zijn dus constant kinderen die niet mee doen met de les en er doorheen kletsen en andere van het werk houden. Maar mijn mentor negeert ze gewoon en gaat wat harder praten…echtwaar! En na de pauze (van 11 tot 1) heeft ze eigenlijk niet echt zin meer en laat ze de kinderen zomaar wat doen.
Dinsdag had ik een leesles voorbereid van +/- 3 kwartier. Mijn mentor kwam binnen en zei: je hebt tot half 11 de kinderen alleen, dan kan ik nog wat dingen doen (dus ipv 3 kwartier had ik 2,5 uur) . Tsja wat moet je dan? Ook is ze tot nu toe nog iedere keer minstens een half uur eerder weggegaan ‘sluit jij de les verder af?’ Ik leer hier heel goed improviseren in ieder geval haha! Aan het einde van de dag zei mijn mentor tegen me ‘vrijdag is mijn dochter jarig, dus dan heb je de klas voor je alleen. Dan kan ik vast wat spullen klaar zetten thuis’. Lekker makkelijk he? Ik heb dus vrijdag al helemaal alleen in de klas gestaan. Ik vond het best spannend, omdat de klas echt een zooitje is, maar het ging toch best goed al zeg ik het zelf. Ik heb een soort beloningssysteem gemaakt om de rust in de klas te krijgen en het zonnetje van de dag ingevoerd. De kinderen vonden het geweldig, want ze hebben volgens mij echt nog nooit een compliment van mijn mentor gekregen.
Ook heb ik een aantal regels opgesteld…want dat was echt nodig! Ze kunnen krullen en stickers verdienen als ze zich eraan houden…ik ben benieuwd!
Ik hoop alleen dat mijn mentor het maandag hiermee eens is…..
Als ze er maandag trouwens is…want ze heeft al aangegeven dat ze het af en toe gewoon heel druk heeft en dat ik dan de klas alleen mag doen.
Owja, als je een toets wilt geven (maakt niet uit waarvan) moet je die helemaal op het bord schrijven, omdat kopiëren te duur is. Lamme handjes dus!!
De kinderen lijken heel beleefd (ze spreken je aan met U en altijd met 2 woorden: ja juf/ nee juf) maar ondertussen….Dat komt echt door mijn mentor trouwens. Ze laat de kinderen zomaar wat doen. Wie mee wil doen, doet mee en wie niet mee wil doen, doet niet mee: klaar.
Jaaaaa het eerste weekje was apart! De andere meiden hebben ook allemaal totaal verschillende klassen. Bij anne wordt volop geslagen en geknepen door de juf, bij sharon ziet de meester zichzelf als Jezus en bij lins is haar mentor al twee dagen niet op komen dagen.
Het maakt dus best veel indruk op ons allemaal!

Nu even kort over de verjaardag van mijn mentors dochter. Dat was ook een hele happening! Gelukkig was Sharon ook uitgenodigd, dan was ik niet alleen.
De jarige job werd 10 jaar en schijnbaar vieren ze hier alleen om de 5 jaar hun verjaardag echt. Dus het was een groot feest! Ze zag er heel mooi uit, met een gouden kroon op en haar haren mooi ingevlochten.
We waren alleen erg vroeg (half 3 en de meeste kwamen pas om 18.00 uur haha)
Rond 18.00 uur kwam er een clown en een treintje voor alle kinderen. De familie had super veel eten gemaakt, heel lekker! Ik heb een hoop nieuwe dingen geproefd: Kouseband / Pomm / en nog veel meer maar daar ben ik de naam alweer van kwijt (Pittig was het in ieder geval wel!).
Er waren gelukkig vanaf het begin twee jongens van onze leeftijd waar we gezellig mee hebben gekletst. Wij dachten: goh, gezellig: eindelijk eens jongens die geen bijbedoelingen hebben hier! Maar nee hoor…kan ook bijna niet anders! Net voordat we naar huis gingen verklaarde een jongen me de liefde….heel serieus. Tsja ik begon te lachen! ‘dat is niet om te lachen! Zie je mij lachen? Ik ben serieus!’…oeps :S Ik kwam er dus niet meer vanaf. ‘al vanaf het begin dat ik je zag smelt ik in je ogen’ en dat soort zoete teksten gooide hij er tussendoor. Echt hoor, als ze eenmaal beginnen met ‘verliefd’ doen houden ze niet meer op, om gek van te worden! En dan zegt ie ook nog: ik ben niet zoals al die andere! Nou hij was PRECIES zoals al die andere, misschien zelfs wel erger haha!
Toen was het feest dus snel afgelopen, dat snappen jullie wel, en zijn we weer naar huis gegaan. Het was een gezellig feestje alleen jammer van het einde.

Gister (zaterdag) hebben we weer een trip gedaan. We zijn naar Brownsbergen geweest. Dit is een super mooi natuurreservaat in het binnenland (niet waar de overstromingen zijn!) Met twee hele mooie watervallen (de ireneval en de leoval). We werden al om half 7 opgehaald en moesten eerst 2,5 uur rijden. Maar door alle regen was de weg erg slecht dus heeft de rit 3,5 uur geduurd. Daar aangekomen zagen we meteen het geweldige uitzicht op het Brokopondomeer. Daarna hebben we een flinke afdaling gemaakt naar de eerste waterval: de Ireneval. Geweldig! Echt kei mooi om te zien! Ook heel lekker om eronder te staan! Het was zaterdag kei mooi weer (alleen maar zon) en dan is zo’n lange afdaling erg warm! Ik was helemaal doorweekt van het zweet…dus heerlijk zo’n waterval!
Maar de terugweg moest dus omhoog! Super zwaar, serieus! Als ik geen beenspieren heb gekweekt dan weet ik het niet meer! Haha!
Maar het was allemaal zeker de moeite waard. We hebben veel mooie vlinders en vogels gezien en een luiaard, boskonijnen (nee niet zoals die van ons!), bosnegers en indianen.
Karlien (meisje dat met ons mee is) is wel gestoken door een of andere wesp. Dat was wel even schrikken, want het deed behoorlijk pijn bij haar. De gids heeft toen met speciale bladen een sapje gemaakt om het te ontsmetten. Wel leuk om te zien dat hij alle geneesmiddelen gewoon uit de natuur haalt.
Toen we na onze klim terugkwamen bij het beginpunt kregen we allemaal nog een warme maaltijd (rijst met kip) en vetrokken we weer terug naar de stad. Om 20.30 uur zijn we thuis gekomen. We hebben dus een behoorlijke dag gehad!
Maar dit was echt zeker de moeite waard! Het mooiste van Suriname wat ik tot nu toe gezien heb! Jullie zullen het wel zien op de foto’s.

Als laatste nog even over de overstromingen in het binnenland. Dat is wel heel erg. Volgens mij kunnen jullie het ook allemaal volgens op het nieuws in Nederland.
In Paramaribo zelf merken we het nu ook. Het heeft hier een aantal dagen heel hard geregend, de straten staan blank! Maar vanaf vrijdag schijnt de zon hier weer. Dus we hebben geluk gehad met onze trip!
We duimen allemaal dat het snel over zal zijn!

En hoe is het verder met jullie? Nog gekke dingen gebeurd in Nederland? Hou me op de hoogte he!

Veel liefs,
Lieke